Ringkasan Hikayat Tiga Negara

Sejarah Tiga Negara dipelopori tiga negara besar yang terdiri daripada Negara Shu, Negara Wei dan Negara Wu. Zaman sejarah ini sangat popular dan kerap diolah secara romantik dalam kebudayaan-kebudayaan China, Jepun, Korea, dan Vietnam 

Pengenalan

Hikayat Tiga Negara, yang ditulis oleh Luo Guanzhong pada abad ke-14, ialah sebuah novel sejarah Cina berdasarkan peristiwa-peristiwa antara zaman huru-hara pada penghujung Dinasti Han sehingga penghujung zaman Tiga Negara (220 – 280). Buku ini telah disanjung sebagai salah satu daripada Empat Novel Klasik Yang Teragung  dalam kesusasteraan Cina dan mempunyai banyak edisi penceritaan.

Cerita-cerita dari zaman Tiga Negara telah wujud sebagai tradisi lisan sebelum sebarang susunan bertulis. Dalam cerita-cerita yang popular ini, watak-wataknya biasa diberikan ciri-ciri mitos yang dibesar-besarkan dan sering digambarkan sebagai dewa atau makhluk ghaib yang mempunyai kuasa-kuasa ajaib. Dengan tumpuannya kepada sejarah Cina Han, cerita-cerita itu bertambah popular semasa pemerintahan Dinasti Yuan oleh maharaja-maharaja Mongol yang asing. Semasa Dinasti Ming yang menyusuli dinasti tersebut, minat terhadap drama dan novel menyebabkan perkembangan dan penceritaan semula cerita-cerita ini dengan lebih lanjut.

Percubaan terawal untuk menggabungkan cerita-cerita ini menjadi sebuah karya bertulis ialah Catatan Tiga Negara, secara harfiah diterjemahkan sebagai “Cerita Sanguozhi”, yang diterbitkan antara tahun 1321 dan tahun 1323. Versi ini menggabungkan tema-tema kuasa ajaib, mitos, dan kesusilaan untuk menarik minat kelas petani.

Catatan Tiga Negara yang diterjemahkan sebagai "Cerita Sanguozhi" ini menggabungkan tema-tema kuasa ajaib, mitos dan kesusilaan untuk menarik perhatian kelas petani antara tahun 1321-1323

Hikayat Tiga Negara sebagaimana yang diketahui pada hari ini dikatakan ditulis oleh Luo Guanzhong antara tahun 1330 dan 1400 (akhir zaman Yuan sehingga awal Ming). Novel ini sebahagiannya ditulis dalam teks mudah dan sebahagiannya dalam teks klasik Cina, dan dianggap sebagai teks piawai selama 300 tahun. Luó mempergunakan rekod-rekod sejarah yang sedia ada, termasuk Babad Tiga Negara yang disusun oleh Chen Shou dan yang merangkumi peristiwa-peristiwa daripada Pemberontakan Serban Kuning pada tahun 184 sehingga penyatuan ketiga-tiga negara di bawah Dinasti Qin pada tahun 280. Dengan pengetahuan sejarah ini, beliau menggabungkannya dengan bakat penceritaan untuk mencipta tokoh-tokoh yang berwarna-warni. Hikayat Tiga Kerajaan membayangkan nilai-nilai Konfusianisme yang amat popular pada masa buku ini ditulis. Menurut piawai kemoralan Konfusianisme, kesetiaan kepada keluarga, kawan, dan orang atasan merupakan salah satu daripada banyak ukuran yang boleh dipergunakan untuk membezakan antara orang baik dengan orang jahat.

Pemberontakan Serban Kuning

Cerita ini berlatar pada tempoh kemerosotan Dinasti Han ketika maharaja-maharaja Han yang terakhir terlalu percaya kepada sida-sida mereka dan memulaukan pegawai-pegawai yang berupaya. Kerajaan ketika itu menjadi terlalu korup dan tidak cekap akhirnya mengakibatkan kemerosotan ekonomi dan keselamatan negara yang serius. Semasa pemerintahan Maharaja Ling, maharaja pra-akhir Han, pemberontakan Serban Kuning tercetus di bawah pimpinan Zhang Jiao yang mengamalkan ilmu sihir Taoisme yang dikatakan mempunyai kuasa keabadian. Zhang berpura-pura menjadi seorang doktor pengembara untuk merawat orang-orang sakit dan menghasut orang ramai supaya melakukan pemberontakan terhadap dinasti Han. 

Pemberontakan Serban Kuning tercetus di bawah pimpinan Zhang Jiao dan menghasut orang ramai supaya melakukan pemberontakan terhadap dinasti Han. 

Pemberontakan Serban Kuning dipatahkan dengan pantas dengan usahasama berbagai-bagai orang bangsawan dan hulubalang di bawah pimpinan He Jin, saudara ipar Maharaja Ling, serta Pemerintah Tertinggi Angkatan Tentera Kerajaan Pusat. Bagaimanapun, He Jin kemudian ditipu masuk ke istana dan dibunuh oleh sida-sida di bawah pimpinan Zhang Rang. Para hulubalang dan orang bangsawan yang lain berasa amat marah terhadap perkara itu dan mengetuai angkatan-angkatan tentera mereka masuk ke dalam istana untuk membunuh semua sida-sida, termasuk juga lelaki yang tidak berjanggut yang salah dianggap sebagai sida-sida dan dibunuh. Pembunuhan beramai-ramai itu menyebabkan Maharaja Saho dan Putera Chenliu (kemudian Maharaja Xian) melarikan diri kerana berasa takut.

Pemerintahan Dong Zhuo yang Zalim

Mereka dijumpai dan diselamatkan oleh Dong Zhuo, hulubalang dari Liang Barat. Dong Zhuo terus merebut peluang ini untuk merampas kuasa dan menguasai maharaja serta istana empayar pada keseluruhannya atas nama melindungi maharaja. Dong kemudian menggulingkan Maharaja Shao dan menggantikannya dengan Putera Chenliu yang kemudiannya dikenali sebagai Maharaja Xian. Di bawah pemerintahan Dong Zhuo yang zalim, orang ramai dan pegawai-pegawai kerajaan amat menderita. Di bawah pimpinan Yuan Shao, 18 orang bangsawan dan hulubalang memulakan sebuah kempen terhadap Dong Zhuo dan menyingkirkannya dari ibu kota Luoyang ke Chang’an. Dong Zhuo kemudian dibunuh oleh anak angkatnya, Lu Bu, yang dikenali sebagai hulubalang yang teragung pada masanya, akibat suatu pertikaian terhadap Diao Chan, seorang wanita jelita yang didambakan oleh kedua-dua mereka.

Lakaran potret Dong Zhuo dalam edisi novel "Romantik dari Tiga Kerajaan" semasa Dinasti Qing. Sumber foto: https://en.wikipedia.org/wiki/Dong_Zhuo

Pertempuran antara Hulubalang dan Orang Bangsawan

Sementara itu, para hulubalang dan orang bangsawan turut mengalami pertikaian dalaman sendiri. Sun Jian, hulubalang dari Changsha, terjumpa Mohor Jed Empayar di dasar sebuah perigi di Luoyang. Tanpa sebuah kerajaan pusat yang kuat, para hulubalang dan orang bangsawan kembali ke wilayah masing-masing dan berlawan antara satu sama lain untuk lebih banyak tanah dan kuasa. Di kawasan utara, Yuan Shao dan Gongsun Zan berperang, dan di kawasan selatan, Sun Jian dan Liu Biao juga berperang. Banyak pemimpin yang berbakat seperti Cao Cao dan Liu Bei yang secara rasmi tidak mempunyai gelaran atau angkatan tentera, mula membina angkatan tentera masing-masing dengan merekrut orang-orang yang berbakat serta mengatur angkatan-angkatan tentera.

Potret Cao Cao yang dilakar dalam Sancai Tuhui semasa Dinasti Ming. Sumber foto: https://en.wikipedia.org/wiki/Cao_Cao

Cao Cao mengasaskan sebuah ibu kota yang baru di Xuchang. Cao Cao menjadi lebih kuat kerana si maharaja kini dibawah kuasanya dan oleh itu, dapat menguasai hulubalang-hulubalang serta orang-orang bangsawan yang lain di atas nama maharaja. Cao Cao menghapuskan musuh-musuhnya seperti Yuan Shu, Lu Bu serta Zhang Xiu, kemudian menjadi asas untuk penubuhan Kerajaan Wei. 

Sun Quan Membina Sebuah Empayar di Jiangdong

Pada masa yang sama, Sun Jian dibunuh dalam pertempuran terhadap angkatan tentera Liu Biao. Anak sulungnya, Sun Ce, mendagangkan Mohor Jed Empayar yang dijumpai oleh bapanya dengan Yuan Shu dari Huainan untuk askar-askar. Sun Ce, kini dengan sebuah angkatan tentera dan sepasukan jeneral dan penasihat yang berbakat dan berupaya, memulakan penaklukan terhadap Jiangdong. Selepas kuat bekerja serta perjuangan bertahun-tahun, Sun Ce mengasaskan sebuah empayar di Jiangdong. Kawasan yang sangat luas itu di Jiangdong kemudian menjadi suatu asas yang kukuh untuk penubuhan Kerajaan Wu. Malangnya, Sun Ce mati awal. Sun Quan, adik lelakinya, dia membina sebuah angkatan tentera yang kuat yang terbukti berguna untuk mempertahankan Jiangdong daripada serangan-serangan selatan yang kemudian oleh Cao Cao.

Liu Bei, bersama-sama saudara-saudara darahnya, Guan Yu dan Zhang Fei telah bersumpah akan taat setia kepada Dinasti Han dan berikrar bahawa mereka akan membuat seberapa yang boleh untuk berkhidmat kepada maharaja dan orang ramai.  Di Xinye, Liu Bei sendiri merekrut Zhuge Liang yang berbakat dan beransur-ansur membina angkatan tenteranya. 

Pertempuran Cenuram Merah

Cao Cao yang mengisytiharkan diri sebagai Perdana Menteri, mengetuai askar-askarnya untuk menyerang kawasan China selatan selepas menyatukan kawasan utara. Di Xinye, beliau dua kali ditewaskan oleh angkatan tentera Liu Bei tetapi Liu Bei menghilangkan Xinye dan terpaksa berpindah ke Jingzhou. Malangnya, Liu Biao telah mangkat ketika itu dan meninggalkan Jingzhou berpecah belah antara Liu Qi and Liu Cong, putera-puteranya. Liu Bei mengetuai orang-orang awam Xinye ke Xiangyang yang diperintah oleh Liu Cong tetapi tidak dibenarkan masuk. Liu Cong kemudian menyerah kepada Cao Cao, dan Liu Bei terpaksa berpindah ke Jiangxia yang diperintah oleh Liu Qi. Dalam perjalanan mereka, Liu Bei dan orang-orang awam dikejar oleh askar-askar Cao Cao, dengan banyak orang awam dibunuh. Liu Bei dan orang-orangnya dapat tiba di Jiangxia dan di sana, beliau mengasaskan sebuah angkatan tentera untuk memantapkan kedudukannya terhadap serangan Cao Cao.

Cao Cao ditewaskan dalam Pertempuran Cenuram Merah oleh tentera campuran Liu Bei dan Sun Quan

Untuk menentang serangan Cao Cao, Liu Bei menghantar Zhuge Liang untuk memujuk Sun Quan di Jiangdong untuk membentuk sebuah perikatan. Zhuge Liang berjaya dalam usaha ini dan tinggal di Jiangdong sebagai seorang penasihat sementara. Sun Quan melantik Zhou Yu untuk mengetuai angkatan tenteranya di Jiangdong (Wu Timur) untuk mempertahankan kawasan itu daripada serangan Cao Cao. Zhou Yu berasa bahawa Zhuge Liang akan menjadi satu ancaman kepada Wu Timur pada masa hadapan dan beberapa kali cuba membunuhnya, tetapi gagal. Akhirnya, beliau tidak ada pilihan lain kecuali bekerjasama dengan Zhuge Liang buat sementara kerana angkatan tentera Cao Cao telah sampai ke sempadannya. Cao Cao ditewaskan dalam Pertempuran Cenuram Merah oleh tentera campuran Liu Bei dan Sun Quan, dan terpaksa melarikan diri balik ke Jingzhou.

Ketegangan antara Liu Bei dan Sun Quan

Selepas pertempuran yang agung di Cenuram Merah, Wu Timur dan Liu Bei bertempur untuk merebut kawasan Jingzhou. Zhou Yu mengetuai askar-askarnya ke Wu Timur untuk menyerang Jingzhou dan mencapai suatu kejayaan, tetapi akhirnya Jingzhou jatuh ke dalam tangan Liu Bei apabila Zhuge Liang menasihati Liu Bei untuk merampas Jingzhou semasa angkatan-angkatan tentera Zhou Yu dan Cao Cao berperang.  Zhou Yu amat tidak gembira dan melaporkan perkara itu kepada Sun Quan. Sun Quan menghantar Lu Su ke Jingzhou untuk berunding dengan Liu Bei tentang Jingzhou. Lagi dan lagi, Liu Bei enggan mengembalikan Jingzhou kepada Wu Timur.

Sun Quan tidak mempunyai pilihan lain selain daripada menggunakan strategi-strategi baru yang dicadangkan oleh Zhou Yu untuk mengembalikan Jingzhou. Salah satunya ialah Rancangan Jahat Wanita Jelita yang cuba menipu Liu Bei untuk datang ke Jiangdong supaya dapat dijadikan sebagai orang tebusan bagi pertukaran untuk Jingzhou. Mengikut rancangan ini, Zhou Yu akan berpura-pura mengahwinkan adik perempuannya kepada Liu Bei. Liu Bei ke Jiangdong dan selepas hampir mematuhi arahan Zhuge Liang, berkahwin dengan adik perempuan Sun Quan tanpa sebarang bahaya, walaupun perkara itu sepatutnya merupakan sebuah perangkap. Beliau kembali dengan selamat ke Jingzhou dengan isteri barunya itu. Zhou Yu amat marah dan cuba memikirkan rancangan-rancangan yang lain untuk mengembalikan Jingzhou tetapi tetap tidak berjaya. Selepas tiga kali dibuat sangat marah oleh Zhuge Liang, Zhou Yu akhirnya muntah darah dan mangkat.

Liu Bei mengisytiharkan diri sebagai Putera Hanzhong dan bertanggungjawab dalam penubuhan Kerajaan Shu-Han. Sumber foto: https://en.wikipedia.org/wiki/Liu_Bei

Selepas kematian Zhou Yu, hubungan antara Liu Bei dan Sun Quan menjadi tegang tetapi kedua-dua mereka tidak memulakan perang. Zhuge Liang menasihati Liu Bei supaya menyerang Xichuan yang diperintah oleh Liu Zhang, orang bangsawan yang tidak berupaya. Liu Bei bertolak dengan askar-askarnya dan menaklukkan Xichuan serta juga Hanzhong yang dikuasai oleh Cao Cao. Liu Bei mengisytiharkan diri sebagai Putera Hanzhong, manakala Cao Cao menaikkan pangkat diri dari pangkat Perdana Menteri menjadi Putera Wei. Sun Quan pula dikenali sebagai Duke Wu. Menjelang masa itu, Liu Bei telah memerintah sebahagian kawasan yang besar dari Jingzhou ke Sichuan di barat. Ini kemudian bertindak sebagai sebuah asas yang kuat untuk penubuhan Kerajaan Shu-Han.

Lakaran potret Sun Quan yang dilukis oleh Yan Liben. Sumber foto: https://en.wikipedia.org/wiki/Sun_Quan

Keadaan antara ketiga-tiga kuasa utama hampir berakhir dengan kebuntuan sehingga Cao Cao meninggal dunia, akibat barah otak. Pada tahun berikut, Cao Pi, anak lelaki Cao Cao, memaksa Maharaja Xian untuk turun takhta dan dengan itu mengakhiri Dinasti Han yang berlangsung selama berabad-abad. Cao Pi mengisytiharkan diri sebagai maharaja dan menamai dinastinya sebagai Cao Wei. Sebagai gerak balas terhadap peristiwa ini, Liu Bei mengisytiharkan diri sebagai Maharaja Shu-Han untuk menandakan bahawa beliau masih merupakan salah seorang ahli daripada kerabat diraja Han yang berpusat di Shu.

Potret Zhuge Liang yang dilakar dalam Sancai Tuhui. Sumber foto: https://en.wikipedia.org/wiki/Zhuge_Liang

 

Pada masa itu, Sun Quan menyerang Shu untuk mengembalikan Jingzhou. Akhirnya, dia menyita Jingzhou dan membunuh Guan Yu. Liu Bei mengetuai sebuah angkatan tentera yang menggerunkan untuk menyerang Wu Timur. Tapi dia mengalami kegagalan.

Liu Bei meninggal dunia, akibat penyakit, dan meninggalkan Liu Shan, anak lelakinya yang lemah semangatnya di bawah jagaan Zhuge Liang. Dalam sebuah perbualan terakhir yang mengharukan antara Liu Bei dengan Zhuge Liang, Liu Bei meminta Zhuge Liang untuk naik takhta sebagai ganti untuk Liu Shan, jika Liu Shan terbukti tidak berupaya. Bagaimanapun, Zhuge Liang enggan menerima cadangan itu, dan bersumpah bahawa beliau akan taat setia kepada kepercayaan yang diberikannya oleh Liu Bei. Janji itu kemudian menjadi prinsip kehidupan bagi Zhuge Liang untuk seumur hidupnya.

 

Pertarungan Kepintaran Antara Zhuge Liang dan Sima Yi 

Zhuge Liang telah lama menghidapi penyakit kronik yang semakin teruk kerana beliau enggan berehat walaupun pada awal pagi kerana hendak menyiapkan analisis medan perang atau merumuskan rancangan yang berikut. Akibat penyakit tersebut, beliau akhirnya meninggal dunia dalam Pertempuran Dataran Wuzhang semasa melawan sebuah pertempuran yang buntu terhadap Sima Yi, komander Wei, yang angkatan tenteranya adalah jauh lebih unggul. Sebagai helahnya terakhir, beliau membina sebuah arca berbentuk diri sendiri untuk menakutkan Sima Yi supaya dapat memperoleh lebih banyak masa untuk mengundurkan angkatan tenteranya.

Pengakhiran Tiga Kerajaan

Jeneral Negara Wei, Deng Ai, yang berperang menentang Shu-Han, mengambil kesempatan untuk menyerang Shu-Han. Deng Ai dan askarnya tiba di hadapan Chengdu, ibu kota Shu-Han, dengan mengambil jalan pintas. Liu Shan menyerah kalah tanpa bertempur lalu menamatkan riwayat Kerajaan Shu-Han.

Di negara Wu Timur, tercetusnya konflik dalaman di kalangan bangsawan semenjak kematian Sun Quan. Di negara Wei, Sima Yan, anak lelaki kepada Sima Zhao, akhirnya memaksa maharaja Wei terakhir Cao Huan turun takhta seperti mana Cao Pi memaksa Maharaja Xian dari Han turun takhta. Sima Yan menubuhkan Dinasti Jin pada tahun 265 M, lalu mengisytiharkan dirinya maharaja pertama wangsa baru itu. Maka tamatlah riwayat Kerajaan Wei.

Sima Yan memimpin tentera Jin untuk menyerang Negara Wu Timur dan Negara Wu Timur kalah.  Maka berakhirnya zaman Tiga Kerajaan setelah hampir setengah abad mengalami perbalahan awam.

Kesimpulan

Walaupun Zaman Tiga Kerajaan agak singkat, zaman sejarah ini telah diolah secara romantik dalam kebudayaan-kebudayaan China, Jepun, Korea, dan Vietnam. Ia telah diraikan dan dipopularkan dalam pementasan opera, budaya rakyat, novel dan lebih terkini dalam pengolahan filem, siri televisyen serta permainan video. Yang paling terkenal ialah Hikayat Tiga Kerajaan, sebuah huraian cereka tentang zaman ini yang banyak mendasarkan sejarah. Rekod sejarah yang berwibawa tentang zaman ini ialah karya “Sanguo Zhi” oleh Chen Shou, bersama-sama anotasi Pei Songzhi yang kemudian untuk teks tersebut.

Zaman perpecahan dalam sejarah China memperlihatkan tanah besar China telah dibahagikan kepada tiga kerajaan utama pada tahun 220-280 iaitu Kerajaan Shu yang dikuasai oleh Liu Bei, Kerajaan Wei yang dikuasai oleh Cao Cao, dan Kerajaan Wu yang dikuasai oleh Sun Quan

Zaman Tiga Kerajaan merupakan zaman yang paling berdarah dalam sejarah China. Walaupun banci yang diadakan pada akhir Dinasti Han Timur melaporkan jumlah penduduk sebanyak kira-kira 56 juta orang, banci yang diadakan pada awal dinasti Jin Barat (selepas Jin menyatukan China) hanya melaporkan jumlah penduduk sebanyak 16 juta orang, suatu pengurangan sebanyak 40 juta orang atau kira-kira 71%. Dengan perbezaan sebegitu besar, adalah selamat untuk menyimpulkan bahawa sebahagian besar penduduk China telah dihapuskan semasa perang-perang yang tetap pada sepanjang zaman ini.

Walaupun berlaku perpecahan politik pada zaman ini, namun terdapat kemajuan-kemajuan teknologi yang amat terkenal. Lembu kayu yang direka oleh Zhuge Liang telah disarankan sebagai perintis kereta sorong. Dalam Kerajaan Wei, terdapat Ma Jun, jurutera jentera yang bijak yang telah dianggap oleh ramai orang sebagai setaraf dengan pendahulunya, Zhang Heng.

Jadi, “Hikayat Tiga Negara” ialah karya yang paling penting dalam sejarah China. Ia bukan sahaja mencatat sejarah tentang zaman itu, ia juga satu buku belajar. Cerita dan orang dalam buku itu supaya kita mengetahui lebih banyak. Dan taktik-taktik peperangan juga boleh diambil pengajaran. ‘Hikayat Tiga Negara” ialah buku yang saya paling suka dan paling penting kepada orang Cina.

Xiao Li (Azim)

Sahabat KIKBM 

Read more »

Hina-Ｍatsuri: Makanan Istimewa

Hina-Matsuri ialah acara di Jepun yang disambutkan pada 3hb Mac dan bermaksud festival anak patung atau festival anak perempuan.  Acara ini ialah acara untuk mendoakan pertumbuhan anak perempuan (sumber foto: chibiakasworld.blogspot.com)

Pada tahun yang lalu saya sudah menerangkan perayaan Jepun untuk gadis-gadis yang dipanggilkan “Hina-Matsuri”. Perkataan “Hina” adalah datang daripada perkataan “Hina-Ningyo” yang bermakna anak patung istimewa untuk perayaan itu dan “Matsuri” bermakna pesta. Biasanya keluarga yang ada anak perempuan meraikan perayaan itu. Hina-Matsuri adalah untuk berdoa kesihatan dan kegembiraan anak perempuan dalam keluarganya.

Perayaan itu berlaku pada 3 hari bulan Mac pada setiap tahun. Orang Jepun sekarang merayakan pesta ini berpandukan takwim suria. Tetapi sebelum tahun 1872, orang Jepun menyambut Hina-Matsuri berpandukan takwim bulan dan perayaan itu adalah pada masa bunga pic berkembang. Oleh sebab itulah, Hina-Maturi ada nama lain “Momo no Sekku” (bermakna perayaan pic).

Jika anak perempuan lahir, keluarganya mendapat sekumpulan anak patung yang bernama Hina-Ningyou sebelum Hina-Matsuri yang pertama datang. Kumpulan anak patung itu sekurang-kurangnya ada sepasang anak patung yang bernama Odairisama (anak patung lelaki dan perempuan). Kadangkala, tiga anak patung perempuan yang bekerja untuk Odairisama , lima anak patung lelaki yang bermain alat muzik dan lain-lain ada juga. Semua anak patung itu biasanya pakai pakaian dahulu.

Hinaningyou ini terdiri daripada perkahwinan istana Jepun pada zaman dahulu dan anak patung memakai kimono iaitu pakaian tradisi Jepun.  Pentas anak patung itu biasanya mempunyai 5 tangga. Odairisama (raja) dan Ohinasama (permaisuri) berada di tangga paling atas, Sannin-kanjo (3 puteri istana) diletakkan di tangga kedua, Gonin-bayashi (5 anak patung pemuzik lelaki) berada di tangga ketiga, Udaijin dan Sadaijin (2 anak patung menteri) berada di tangga keempat dan Shincho (3 anak patung pesuruh lelaki) diletakkan di tangga kelima.

Apabila Hina-Matsuri berdekatan, keluarga yang ada anak perempuan meletakkan anak patung itu di bilik kanak-kanak atau bilik lain di rumah mereka. Pada hari Hina-Matsuri, ada majlis makan dan minum bersama-sama di depan anak patung itu untuk berdoa kesihatan dan kegembiraan anak perempuan mereka. Dalam majlis bersifat klasik itu, orang-orang yang menghadiri Hina-Matsuri makan Hina-Arare (sejenis biskut tawar), minum Amazake (arak nasi) dan meletakkan bunga pic untuk anak patung itu. Mereka makan “Chirashi-Zushi”, “Hamaguri no Osuimono” dan “Hishi-Mochi” juga. Menu makanan perayaan itu tetap pada setiap perayaan. 

Dalam perayaan Hina-Matsuri, kanak-kanak perempuan akan dihidangkan dengan pelbagai jenis makanan istimewa seperti Hina-Arare (sejenis biskut tawar), minuman Amazake (arak nasi), 'Chirashi-Zushi', 'Hamaguri no Osuimono' dan 'Hishi-Mochi'. Meja hidangan juga perlu dihias dengan bunga pic dan pasangan anak patung Odairisama (anak patung lelaki) dan Ohinasama (anak patung perempuan) (sumber foto: trivia-note.com)

Chirasi-Zushi adalah sejenis sushi dan Chirasi bermakna “bertaburan”. Itu dibuat daripada nasi, udang, akar bunga teratai, kacang dan lain-lain serta dihidangkan dalam satu mangkuk. Perasa utama Chirashi-Zushi ialah cuka dan gula, oleh sebab itu rasanya manis dan masam. Chirasi-Zushi ialah makanan cantik yang sesuai untuk pesta. Tambahan pula, bahan itu ada erti yang istimewa. Contohnya, udang bererti panjang umur kerana bentuk udang menyerupai bentuk orang tua yang berbadan bongkok. Akar bunga teratai ada lubang. Oleh sebab itulah, akar bunga teratai membawa simbol ‘orang yang boleh berfikir apa yang akan berlaku pada masa hadapan’.  Perkataan kacang dalam bahasa Jepun ialah “Mame’. Mame ada makna lain yang bererti ‘orang yang bekerja baik’. 

Chirasi-Zushi ialah makanan istimewa untuk Hina-Matsuri. Hidangan ini mengandungi nasi yang dihias dengan udang (membawa maksud 'panjang umur'), akar bunga teratai (membawa maksud 'orang yang boleh berfikir apa yang akan berlaku pada masa hadapan') dan kacang (membawa maksud 'orang yang bekerja baik’).

Hamaguri no Osuimono ialah sup kepah. Hamaguri bererti kepah dan Osuimono ialah sup yang jelas. Kepah ada dua keping cengkerang. Oleh sebab itulah, kepah membawa simbol pasangan yang baik. Pada zaman dahulu, ada permainan yang menggunakan cengkerang kepah di Jepun. Dalam permainan itu, pemain mesti mencari sehingga menjumpai pasangan cengkerang kepah tersebut.  Untuk orang Jepun dahulu, kepah adalah makanan yang sangat dikenali dan biasa dimakan oleh penduduk Jepun.

'Hamaguri no Osuimono' ialah sup kepah yang jernih dan kepah membawa maksud 'pasangan yang baik'. Anak perempuan sentiasa didoakan agar mendapat pasangan yang baik pada masa hadapan (sumber foto: foodgawker.com)

Pada zaman dahulu, ada permainan yang menggunakan cengkerang kepah di Jepun. Dalam permainan itu, pemain mesti mencari sehingga menjumpai pasangan cengkerang kepah tersebut.

 

Hishi-mochi ialah nasi lekit yang berbentuk rombus. Hishi-mochi ada tiga lapisan. Lapisan teratas berwarna merah jambu, lapisan tengah berwarna putih dan lapisan terbawah berwarna hijau. Masing-masing warna ada makna tetapi ada beberapa tafsiran. Misalnya, ada orang yang menerangkan warna hijau ialah simbol kesihatan dan panjang umur. Tetapi orang lain menerangkan warna hijau bererti tanah yang hijau. Warna merah jambu bermakna pic atau tangkal dan warna putih bermakna salji atau bersih.

Hishi-mochi ada tiga lapisan iaitu lapisan teratas berwarna merah jambu (membawa maksud bunga pic atau tangkal), lapisan tengah berwarna putih (membawa maksud salji atau bersih) dan lapisan terbawah berwarna hijau (membawa maksud kesihatan, panjang umur dan tanah yang hijau)

Junko Mori
Sahabat KIKBM

Read more »

Selamat Datang ke Ehime

Negeri Ehime terletak di Pulau Shikoku. Pengunjung perlu menyeberangi laut Laut Pedalaman Seto (Setonaikai) untuk menuju ke Pulau Shikoku (sumber foto: japan-magazine.jnto.go.jp)

Anda pernah dengar “Negeri (prefecture) Ehime” di Jepun? Ehime ada di Pulau Shikoku yang ada di barat daya daripada Osaka dan ada empat negeri dalam pulau itu. Keluasan Ehime ialah kira-kira 5,700 kilometer persegi, kira-kira 70% keluasan negeri Selangor dan ada kira-kira 1,380,000 penduduk. 47 negeri ada di Jepun dan Ehime ialah ke-26 terbesar dan ke-28 paling banyak orang di Jepun. 

Ehime ada di Pulau Shikoku yang ada di barat daya dari Osaka dan ada empat negeri dalam pulau itu iaitu Ehime, Kochi, Tokushima dan Kagawa.

Ehime menghadap ke laut yang dinamakan Setonaikai dan ada gunung yang tertinggi di bahagian barat Jepun. Cuaca Ehime adalah tidak begitu sejuk pada musim sejuk juga. Ehime terkenal dengan air panas yang bersejarah, oren yang manis, ikan yang sedap dan tuala mandi yang berkualiti.

Dougo-Onsen ada di Ehime dan mengikut maklumat tempatan, Dougo-Onsen ialah air panas tertua di Jepun (sumber foto: www.tokyoweekender.com)

Air panas yang bernama Dougo-Onsen ada di Ehime. Ada orang yang kata Dougo-Onsen ialah air panas tertua di Jepun. Kami tidak tahu sejak bilakah air panas itu digunakan oleh manusia  tetapi dalam buku sejarah Ehime yang ditulis pada abad ke-8, penulis buku sejarah mengatakan bahawaa Putera Shotokutaishi (574-622) datang ke Dougo-Onsen dari ibu kota ketika itu yang bernama Nara dan ada 400km timur dari Dougo-onsen.

Salah satu kawasan mandi yang dikenali sebagai Kami no Yu (Bath of the Gods) di Dougo-Onsen yang berada di tingkat 1  

 

Pada tahun 1897, bangunan untuk air panas itu dibina oleh orang tempatan. Bangunan itu menjadi simbol Ehime dan masih digunakan oleh ramai orang sehingga sekarang. Air panas di Dougo-onsen dikatakan baik untuk orang yang ada penyakit neuralgic, reumatisme, gastroenteropathy, penyakit kulit, gaut atau anemia. Ramai pelancong tempatan dan pelancong dari luar negara datang ke Dougo-onsen. Lebih kurang 1 juta orang datang ke Dougo-onsen setiap tahun.

Rumah Mandi (Bath House) dalam anime 'Spirited Away' (Sen to Chihiro no Kamikakushi) dilukis mengikut rekabentuk Dougo-Onsen di Ehime

Oren dipanggil Mikan di Jepun. Ehime adalah terkenal dengan Ehime Mikan juga. Petani di Ehime bermula penanaman mikan pada abad ke 19 kerana cuaca Ehime sesuai untuk penanaman mikan. Pada abad ke-20, petani di Ehime membesarkan penanaman mikan dan pada tahun 1968 Ehime menjadi negeri pengeluar mikan yang pertama dalam penanaman mikan di Jepun. Sekarang petani Ehime tanam banyak jenis buah sitrus, oleh sebab itulah Ehime nenurun ke kedudukan kedua dalam penanaman mikan. Petani Ehime membuat 137,800 tan mikan pada tahun 2014.

Ehime terkenal dengan penanaman Mikan yang terbesar di Jepun

 

Mikan ialah limau mandarin dan mikan boleh dituai bermula musim luruh. Penduduk Jepun menikmati mikan sepanjang musim sejuk.

Mikan beku (frozen mikan) sangat digemari oleh orang Jepun. Mikan beku boleh disimpan pada tempoh yang lama dan boleh dimakan sepanjang tahun (sumber foto: missmochi.blogspot.com)

Ehime menghadap ke laut dan ada banyak ikan dan kerang-kerangan juga.Paling terkenal ialah ikan merah. Nelayan Ehime membiak ikan merah dan penghasilan mereka paling banyak dalam 47 buah negeri di Jepun.

Kepelbagaian produk makanan laut boleh didapati di Ehime (sumber foto: www.oishii.sg)

Tuala mandi yang dibuat di Ehime terkenal kerana kualiti itu sangat baik. Encik Hichisaburo Yano bermula buat tuala mandi di Ehime pada tahun 1886. Sekarang 148 syarikat membuat tuala mandi di Ehime. Mereka membuat tuala mandi kira-kira 15,000 juta Yen setiap tahun.

Tuala mandi yang dibuat di Ehime sangat terkenal kerana tuala mandi ini mempunyai kualiti yang baik

Salah satu jenama tuala mandi yang terkenal dari Ehime ialah 'Imabari Towel'

Junko Mori (Mahsuri)

Sahabat KIKBM

Read more »

Perjalanan untuk jumpa Rafflesia

Saya sudah ada lama di Malaysia tetapi belum terjumpa rafflesia iaitu bunga yang terbesar di dunia dan ternama di Jepun juga.　Saya membuat keputusan bahawa saya pergi ke Hutan Belum di Perak untuk jumpa rafflesia pada hari cuti Tahun Baru Cina ini.

Saya meninggalkan Kuala Lumpur pada pukul 11 pagi 7 Februari 2016.　Hari itu ialah hari Ahad dan hari sebelum hari cuti Tahun Baru Cina. Oleh sebab itu semua jalan sangat sesak. 

Saya memulakan perjalanan menuju ke Hutan Belum

Saya memandu kereta sendiri ke Perak. Pertama, saya memandu di Lebuhraya Utara-Seletan sehingga Kuala Kangsar.  Dari Kuala Kangsar, saya memandu jalan raya No.76 sehingga Gerik, Perak. Dari Gerik saya memandu Lebuhraya Timur-Barat dan Jalan Baling-Gerik ke Belum. Terakhir, saya tiba di Belum pada pukul 4 petang pada hari itu.

Saya tiba di Royal Belum pada pukul 4 petang

Hutan Belum terletak di hujung utara Perak dan dekat dengan sempadan Thailand-Malaysia. Luas kawasan bagi hutan simpanan ini dilaporkan meliputi seluas 290, 000 hektar, kira-kira 4 kali besar daripada Singapura.

Hutan simpanan ini dilaporkan meliputi seluas 290, 000 hektar, kira-kira 4 kali besar daripada Singapura

Sebuah tasik yang besar dan bernama Temenggor ada di Hutan ini. Tasik ini dibuat oleh manusia sebagai empangan bagi janakuasa hidroelektrik. Empangan ini dibina pada tahun 1970 dan siap pada tahun 1974. Air dari empangan ini disalurkan sebagai bekalan air minuman bagi penduduk negeri Perak dan Pulau Pinang. Di bahagian tengah tasik ini ada sebuah pulau yang dikenali sebagai Pulau Banding. 

Inilah Tasik Temenggor dalam Hutan Belum dan berfungsi sebagai empangan bagi janakuasa hidroelektrik untuk menyalurkan bekalan air minuman bagi penduduk negeri Perak dan Pulau Pinang. Saya perlu menyeberangi tasik menggunakan jambatan untuk menuju ke Pulau Banding 

Saya tinggal di Royal Belum Rainforest Resort yang terletak di pulau Banding. Saya nampak pemandangan Tasik Temenggor yang amat indah daripada resort ini. Saya makan makanan Melayu di restoran resort ini dan tidur awal untuk pengembaraan hari yang berikut. 

Saya menginap di Royal Belum Rainforest Resort yang terletak di Pulau Banding

Pada 8 Februari 2016, saya bangun pagi kira-kira pada pukul 7 dan makan sarapan di resort. Pada pukul 9 setengah, saya dan kumpulan pengembaraan pergi ke jeti untuk memulakan pengembaraan ini.  Kami naik perahu dari jeti dan belayar menyelusuri Tasik Temenggor. 

Saya naik perahu dari jeti dan belayar menyelusuri Tasik Temenggor

Selepas 20 minit pelayaran, kami sampai di sebuah pulau di Tasik itu. Jeti pulau itu sangat sesak, ada banyak orang di sana. Penunjuk pengembaraan itu mengatakan bahawa kami boleh jumpa Rafflesia di pulau itu dan kami mesti berjalan kaki ke tempat yang ada Rafflesia.

Laluan ke Rafflesia adalah sangat sesak. Pokok besar jatuh dalam laluan tersebut dan laluan itu sangat curam. Saya berjalan sambil nampak laluan sahaja dan tidak tahu saya sudah sampai tempat Rafflesia berkembang. Penunjuk pengembaraan mengatakan bahawa kami amat bertuah kerana pada tahun lalu kira-kira setengah tahun tidak boleh nampak bunga ini. 

Peminat Rafflesia perlu berjalan melalui laluan khas yang disediakan untuk melihat bunga Rafflesia

Bunga Rafflesia ini tidak begitu besar. Rafflesia ada beberapa jenis. Rafflesia ini ialah jenis cantleyi. Rafflesia yang terbesar ialah jenis lain yang dinamakan arnoldii. Tetapi untuk saya jenis cantleyi juga cukup besar! Tunasnya pun cukup besar.

Rafflesia Cantleyi boleh dijumpai di Hutan Royal Belum. Rafflesia ini hanya berkembang untuk tempoh 1 minggu sahaja

Inilah tunas Rafflesia Cantleyi dan tunas ini mengambil masa 2 tahun untuk berkembang

Saya memerhati bunga ini. Ada orang yang kata bau Rafflesia adalah sangat busuk tetapi bau bunga ini tidak kuat.  Ranggi bunga ini adalah besar dan tebal. Seekor lebah terbang sekitar bunga ini. Saya nampak banyak duri dalam bunga ini.

Saya nampak banyak duri dalam bunga ini

Mengikuti Wikipedia, Rafflesia ialah bunga pakma. Ia tidak mempunyai daun untuk memproses karbon dioksida dan cahaya matahari bagi menghasilkan gula dan oksigen. Rafflesia juga tidak mempunyai akar untuk menyerap air dan mineral dari tanah untuk diproses sebagai protein. Apa yang ada cumalah tisu-tisu yang kelihatan seperti tiub-tiub halus yang panjang memasuki tumbuhan perumah. Ini menunjukkan bahawa rafflesia adalah sejenis parasit di mana ia tidak perlu menghasilkan nutrisinya sendiri. Ia hanya perlu menyerap nutrisi tersebut dari perumahnya, di mana perumahnya juga adalah tumbuh-tumbuhan lain.

Bunga Rafflesia begitu diminati oleh masyarakat di Jepun dan ia telah digunakan sebagai salah satu karakter dalam anime Pokemon dan diberi nama 'Vileplume' dalam senarai Pokédex

Junko Mori (Mahsuri)

Sahabat KIKBM

Read more »

Wilayah Tottori di Jepun (日本の鳥取県)

Wilayah Tottori

Sekarang Pesta Tottori ada di Isetan KLCC. Saya mahu memperkenalkan Tottori kepada rakan pembaca Diarikikbm.

Wilayah Tottori ada di bahagian barat dalam pulau terutama di Jepun. Kalau anda datang dari Osaka, kira-kira 2.5 jam dengan menaiki kereta atau kerata api.

Dua buah bandar yang besar ada di Tottori. Pertama ialah ibu wilayah yang dinamakan Tottori juga. Bandar Tottori adalah terkenal sebagai kota bukit pasir dan terletak dekat dengan kota Yura yang ternama kerana orang yang melukis komik terkenal “Meitantei Conan” lahir di sini. (Meitantei bermakna detektif yang baik).　Oleh sebab itu, lapangan terbang Tottori dinamakan “Tottori Sand Dunes Conan Airport”!

Peta ringkas Wilayah Tottori

Lapangan terbang Tottori dinamakan “Tottori Sand Dunes Conan Airport" bersempena kejayaan Gosho Aoyama menghasilkan komik terkenal “Meitantei Conan” atau lebih dikenali sebagai Detective Conan di Malaysia. Kota Yura yang berdekatan dengan Bandar Tottori adalah kota kelahiran Gosho Aoyama. 

Bukit pasir Tottori adalah bukit pasir yang terbesar di Jepun. Luasnya kira-kira 550ha dan ada dekat dengan laut. Bukit itu sangat ternama di Jepun dan pada tahun 2012, 11 juta orang melancong ke tempat itu. Kalau anda pergi ke sana, anda boleh lihat pemandangan cantik, naik unta dan menikmati papan pasir atau paragliding. Muzium Pasir pun ada di sana. Anda boleh lihat patung besar yang dibuat daripada pasir sahaja. 

Bandar Tottori adalah terkenal sebagai kota bukit pasir yang terbesar di Jepun dan terletak berhampiran laut. Kota bukit pasir ini lebih dikenali sebagai "Tottori Sand Dunes". Anda boleh menunggang unta di sini!

Muzium Pasir atau dikenali sebagai "The Sand Museum" telah dibina berdekatan dengan Kota Bukit Pasir.  Muzium ini mengandungi pelbagai rekaan para pengukir pasir yang kreatif.

Rekaan kreatif seorang pengukir pasir di Muzium Pasir

Kalau anda suka Conan, mari pergi ke kota Yura. Dalam kota itu ada jalan yang dinamakan Conan Dori dan Kilang Komik Gosyo Aoyama. Banyak patung Conan yang dibuat daripada batu atau gangsa ada di Conan Dori. Jalan itu bermula dari stesen kereta api Yura, yang ada nama lain “Stesen Conan”, dan panjangnya 1.4km. Kilang Komik Gosyo Aoyama ialah muzium komik yang dilukis oleh Gosho Aoyama yang melukis Conan juga.

Selamat datang ke Kota Yura. Di bandar ini, anda boleh berjumpa dengan pelbagai arca "Detective Conan".  Stesen kereta api juga dinamakan Connan Station bersempena kejayaan Gosyo Aoyama.

"Detective Conan" sedang beraksi.

Bandar kedua paling besar di Wilayah Tottori ialah Yonago. Yonago terletak di bahagian paling barat di wilayah Tottori. Yonago adalah sangat terkenal sebagai bandar kelahiran pelukis Sigeru Mizuki. Dia melukis komik hantu yang bertajuk “Ge Ge Ge no Kitaro”. Oleh sebab itulah, lapangan terbang Yonago dinamakan “Yonago Kitaro Airport”.

lapangan terbang di Yonago dinamakan sebagai “Yonago Kitaro Airport” bersempena kejayaan Sigeru Mizuki menghasilkan komik "Ge ge ge no Kitaro". Yonago ialah bandar kelahiran pelukis Sigeru Mizuki. 

Wilayah Tottori ada dua lapangan terbang dan kedua-dua nama lapangan terbang di Tottori ada kaitan dengan komik. Oleh sebab itulah, institut pelancongan Tottori menamakan wilayah Tottori “Negara Komik Tottori” dan mengusahakan untuk dapat ramai pelancong.

Kalau anda tahu Kitaro, sila melancong ke pelabuhan Sakai. Muzium dan jalan Shigeru Mizuki ada di kawasan pelabuhan itu. Di sana ada banyak patung hantu yang dilukis olehnya.

Di Yanago, anda berpeluang berjumpa dengan karakter-karakter yokai dalam komik terkenal "Ge ge ge no Kitaro"

Arca 'Ge ge ge no Kitaro" juga banyak menghiasi Jalan Shigeru Mizuki di Yanago

Makanan yang sedap ada di wilayah Tottori juga. Wilayah itu ada banyak gunung dan pokok. Oleh sebab itu, wilayah Tottori ada air yang bersih dan sedap. Tempat yang ada air yang besih dan sedap boleh mengeluarkan nasi yang sedap. Tempat yang ada nasi yang baik boleh mengeluarkan arak Jepun yang sedap juga.

Sawah padi terbentang luas di bandar Nichinan dalam wilayah Tottori. Air yang bersih mengalir dari gunung-ganang di kawasan ini dan mengairi kawasan sawah padi untuk menghasilkan beras yang berkualiti tinggi. 

Ketam Matsuba dari kawasan Sakaiminato juga sangat terkenal di wilayah Tottori

Wilayah Tottori menyediakan pilihan makanan yang unik untuk para pengunjung ke wilayah ini

Wilayah Tottori ada laut juga. Makanan yang sedap boleh diperolehi dari gunung dan laut. Misalnya tauhu, susu, cendawan Jepun, ayam, daging, buah pear, tembikai, buah pisang kaki, ikan dan ketam.

Sementara itu, Negara Jepun mempunyai  47 buah wilayah. Tottori ketujuh paling kecil keluasannya dan bilangan populasinya adalah paling sedikit dalam wilayah-wilayah di Jepun. Luasnya kira-kira 3500 kilo meter persegi, hampir sama dengan setengah daripada keluasan Negeri Sembilan. Populasinya kira-kira 571 ribu hampir sama dengan 10% bilangan populasi di Selangor. Untuk maklumat anda, wilayah yang paling besar di Jepun ialah Hokkaido. Luasnya kira-kira 83ribu kilo meter persegi. Paling kecil ialah Wilayah Kagawa dan luasnya kira-kira 1900 kilo meter persegi. Wilayah yang ada paling ramai orang, sudah tentu Tokyo dan populasinya kira-kira 13 juta.

Burung telah dipilih sebagai maskot bagi Wilayah Tottori kerana Tottori ditulis 鳥取 dalam Bahasa Jepun. 鳥 bermakna burung dan 取bermakna dapat

Tottori ditulis 鳥取 dalam Bahasa Jepun. 鳥 bermakna burung dan 取bermakna dapat. Ada buku yang lama yang menerangkan bahawa pada zaman dahulu pemburu yang dapat burung ada banyak di wilayah itu.

Junko Mori

Sahabat KIKBM

Read more »